De Cultuurtrofee 2024 van Stad Roeselare werd aan ons initiatief uitgereikt. Waw!
Ons dankwoord bij de uitreiking was als volgt:
Namens onze vereniging, dank U voor deze mooie erkenning.
Ik geef toe, het is een beetje uit de hand gelopen. Vier jaar geleden was onze opzet om een drietal evenementen te organiseren rond de Open Kerkendagen, Open Monumentendag en Open Bedrijven Dag. Maar we hebben ons natuurlijk niet kunnen inhouden en het werd altijd maar meer en meer.
Onze ambitie was om de vanzelfsprekendheid waarmee we dagelijks langs de kerk van Rumbeke passeren om te zetten naar meer waardering voor haar historische waarde en culturele betekenis.
We kregen daarbij wel hulp vanuit een onverwachte hoek. Iedere avond om 5 uur rijdt er een ‘captive audience’ van automobilisten voorbij, die ruimschoots de tijd hebben om de kerktoren en de reuzebanner van onze herdenking te bekijken, dank zij het nieuwe circulatieplan. Dank je wel meneer de burgemeester en schepenen voor dat wellicht onbedoelde duwtje in de rug!
Zijn we geslaagd? Ik was geroerd door een kleine tekenende anecdote. We hadden vorige maand enkele schoolklassen op bezoek. Tussen de kelken door zag ik meerdere grote ogen vol belangstelling kijken naar al dat moois. Als huiswerk gaf ik hen mee om s’avonds aan papa en mama te vertellen wat ze die dinsdag gezien hadden. De volgende woensdagnamiddag kwam er al een leerling terug, met haar moeder. Toppunt van al – de zondag erop waren ze er allebei weer, en dit keer zelfs met opa en oma!
Ons programma blijft ondertussen meer dan goedgevuld. Met Allerheiligen start onze volgende tentoonstelling, over “Eén Miljoen Bidprentjes”. Een week later is het de beurt aan de Adriaan Willaert Awards, daarna komt ons Gentse polyfonsich koor El Grillo terug. Ze waren zó gecharmeerd van de akoestiek en sfeer van onze locatie dat ze hebben gesmeekt om nog eens terug te mogen komen!
En tenslotte wordt Rumbeke Oltegoare een waardig orgelpunt, een muziek en woord avond met alle Rumbeekse koren, de harmonie, de Vereenigde Vrienden en de Trekvogels.
We hebben het in Rumbeke eigenlijk wel ongelofelijk goed getroffen met die lokale verenigingen. Ze hebben allemaal hun beste beentje voorgezet, en soms meer dan één beentje, om mee te werken aan ons initiatief. Deze cultuurtrofee is vanuit onze kant gezien eigenlijk voor heel Rumbeke bestemd.
In deze vluchtige tijden missen we vaak een stukje verankering. Cultuur kan een verankering zijn, schoonheid kan ook verbinden, en verenigingen samen brengen kan inderdaad ook die verankering versterken.
Bedankt tenslotte aan allen die dit mogelijk hebben gemaakt: de stad, de provincie, Erfgoed Midwest en zeker ook onze sponsors. Een gemeende Merci aan allemaal.
En om af te sluiten weet ik voor mezelf in ieder geval één ding: ik ga zeker nog heel heel lang met heel andere ogen naar de kerk van Rumbeke kijken dan ik daarvoor deed!
